Αφού παρακολουθήσαμε την ταινία “Η κλέφτρα των βιβλίων” και είδαμε αρκετά σχετικά με τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο γράψαμε την άποψή μας για την ταινία.

Κατά την γνώμη μου «Η κλέφτρα των βιβλίων» είναι μια πολύ ωραία ταινία. Πρώτα απ’ όλα, είναι πολύ εποικοδομητική και ενισχύει τις γνώσεις που ήδη έχουμε σχετικά με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και με το Ολοκαύτωμα, καθώς μέσω της ταινίας προβάλλονται εικόνες που αναπαριστούν το τοπίο και την κοινωνία εκείνη την εποχή. Επιπλέον, μέσω της συγκεκριμένης ταινίας μου δημιουργούνται έντονα συναισθήματα και μπορώ να νιώσω, μέσω της πληθώρας των ήχων και της μουσικής επένδυσης, όπως νιώθουν, κάτι το οποίο καθιστά την ταινία συγκινητική. Ωστόσο, το στοιχείο της ταινίας που δεν μου άρεσε ήταν το τέλος, διότι θεωρώ άδικο να χάνονται όλοι αυτοί οι χαρακτήρες με αυτόν τον τρόπο. Όμως αυτό το γεγονός δεν ήταν καθόλου απίθανο εκείνη την εποχή.

                Θα συνιστούσα σίγουρα αύτη την ταινία σε κάποιον. Ειδικότερα θα τη σύστηνα σε άτομα που δεν γνωρίζουν τα γεγονότα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, γιατί θεωρώ πως η ταινία αυτή παρέχει στους θεατές της πολλές γνώσεις μέσω των εικόνων, οπότε καταλαβαίνει κάποιος πιο εύκολα και έχει μια καλύτερη εικόνα για το τοπίο εκείνη την εποχή.

Αναστασία Τσίχλη

Η συγκεκριμένη ταινία ήταν ωραία φτιαγμένη με ενδιαφέρουσα πλοκή και ιστορικά χαρακτηριστικά. Ένα από τα θετικά της ταινίας αυτής ήταν ότι με έναν  τρόπο που να μην την κάνει βαρετή και κουραστική περιλάμβανε πολλά σημαντικά κοινωνικά θέματα. Ένα άλλο θετικό της ταινίας ήταν ότι οι χαρακτήρες  ήταν ολοκληρωμένοι και δεν είχαν κενά στις προσωπικότητες τους. Το μόνο αρνητικό που μπορώ να εντοπίσω στην ταινία είναι ότι ένας μαθητής που την παρακολουθεί και δεν γνωρίζει πολλές λεπτομέρειες  για τον Β΄ΠΠ μπορεί εύκολα να μπερδευτεί.

Αυτή την ταινία σίγουρα θα την συνιστούσα σε κάποιον άλλο γιατί είναι μια ταινία με ανατροπές, συγκινήσεις και ιστορικές λεπτομέρειες.

 Μαργαρίτα Στέφου

Η ταινία “Η Κλέφτρα των Βιβλίων” βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Markus Zusak και προσφέρει μια συγκινητική και πανέμορφη κινηματογραφική εκδοχή της ιστορίας. Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής κοπέλας, της Λίζελ, που ζει στη Γερμανία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ανακαλύπτει τη δύναμη των λέξεων μέσα από τη φιλία της με έναν νεαρό εβραίο που κρύβεται στο σπίτι της οικογένειας που την υιοθέτησε.

Ο σκηνοθέτης Brian Percival κατάφερε  να μεταφέρει με ευαισθησία την ατμόσφαιρα της εποχής και το βάθος των χαρακτήρων. Η πανέμορφη φωτογραφία και η ατμόσφαιρα του φιλμ ενισχύουν την εμβέλεια του μυθιστορήματος και καθιστούν την εμπειρία της παρακολούθησης της ταινίας αξέχαστη.

Οι ερμηνείες των ηθοποιών  επίσης εντυπωσιακές, με την Sophie Nélisse να ενσαρκώνει με εξαιρετική ευαισθησία τον ρόλο της Λίζελ και τον Geoffrey Rush να ξεχωρίζει ως ο χαρισματικός και πολυδιάστατος Χανς Χούμπερμαν, ο πατριαρχικός φιλόσοφος και πατέρας αντιστάσεως. Επιπλέον, η Emily Watson προσφέρει μια άψογη ερμηνεία στον ρόλο της ψυχρής και σκληρής Ρόζα Χούμπερμαν, προσθέτοντας ένταση και συναισθηματικό βάθος στο φιλμ.

Συνολικά, η “Κλέφτρα των Βιβλίων” είναι μια συναισθηματικά φορτισμένη και συναρπαστική ταινία που αφήνει το κοινό με βαθιές σκέψεις και συναισθήματα. Με την εξαιρετική σκηνοθεσία, τις εξαιρετικές ερμηνείες και το βαθύ μήνυμα της, αξίζει να την ανακαλύψει κανείς και να την απολαύσει στο έπακρο.

Κ.Λ.

Στην ταινία αυτή, βυθιζόμαστε σε ένα κλίμα αναταραχής και σύγκρουσης στη Γερμανία της δεκαετίας του ’40. Οι πρωταγωνιστές, η Λίζελ και ο Ρούντι, μας οδηγούν σε ένα ταξίδι μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, ανακαλύπτοντας τον κόσμο και τις ανθρώπινες σχέσεις με μια ιδιαίτερη ευαισθησία.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα στην ταινία είναι η  δύναμη των λέξεων. Βλέπουμε πώς η Λίζελ ανακαλύπτει την εξουσία της γραπτής λέξης, καθώς κλέβει βιβλία και αρχίζει να γράφει τη δική της ιστορία. Η αφήγηση από τον Θάνατο επίσης είναι συγκλονιστική γιατί  μας βοηθάει να αντιληφθούμε τη βαρύτητα των γεγονότων μέσα από το φιλτράρισμα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Επίσης, η ταινία αγγίζει θέματα όπως η αλληλεγγύη, η ανθρώπινη ανθεκτικότητα και η σημασία της φιλίας σε κρίσιμες στιγμές. Η σχέση της Λίζελ με τον Μαξ αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας, καθώς μας υπενθυμίζει τη σημασία της αλληλεγγύης και της αγάπης ανεξαρτήτως προελεύσεως.

Στο τέλος, η ταινία μας αφήνει  ένα συναισθηματικό και συνάμα εντυπωσιακό μήνυμα, που μας καλεί να αναζητήσουμε το φως ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές.

Ε.Τ.

Εμένα δεν μου πολυάρεσε η ταινία. Ήταν μεγάλη σε διάρκεια και με κούρασε γιατί δεν ήξερα και πολλά για τον  Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οπότε δεν καταλάβαινε αρκετά σημεία της πλοκής (διωγμός των κουμουνιστών, κάψιμο των βιβλίων) . Βέβαια , κατάλαβα πολλά μετά την προβολή της ταινίας όταν κάναμε στον όμιλο τ α φύλλα εργασίας. Δεν μου άρεσε καθόλου ο αφηγητής Θάνατος. Ενώ για κάποιους μπορεί να προσθέτει ένα ιδιαίτερο και ενδιαφέρον στοιχείο στην αφήγηση, για άλλους μπορεί να φαίνεται υπερβολικό ή αποσπασματικό. Σίγουρα θα προσπαθήσω να διαβάσω ιστορικά βιβλία ή να δω ντοκιμαντέρ για να κατανοήσω καλύτερα τα γεγονότα.

Δ.Χ.